قدم میزنم در جنگل سبز....گوش فرا میدهم به نغمه های گنجشکک های آواز خوان...صدای دوستی و محبت آنان گوش نواز است...اندکی پیش میروم...صدای خروش رودخانه به گوشم میخورد...رودخانه با تمام خشم و خروشش فریاد میزند...فریادی از جنس آرامش...رنگ زلال رودخانه یعنی زیبایی هنوز وجود دارد...گل های نیلگون کنار رودخانه را دنبال میکنم....به دریای مواج میرسم...چقدر دریا صدای امید میدهد...وخیره میشوم به آسمان آبی...نگاه میکنم به ابرهای خامه ای...انگار فیروزه و مرمر با هم ترکیب شدند و چه زیباست این ترکیب...